مقایسة وضعیت شناختی ، سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان مقیم سرای سالمندان و ساکن منازل شخصی شهر تهران

زمینه و هدف: سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است. توجه به نیازها و مسائل آن از اهمیت خاصی برخوردار است. مساله ی نگهداری و تامین آسایش ورفاه سالمندان در جامعه هر روز ابعاد جدید و گسترده تری پیدا می کند از این رو، پژوهش حاضرباهدفمقایسهمیزانکیفیت زندگی و سلامت روان و وضعیت شناختیسالمندانمقیموغیرمقیمسرایسالمندانصورت میگیردتابرنامهریزیبرایتأمینسلامتسالمنداندرآیندهبا شناختیدقیقترانجامشود و تبعات روانیوعاطفیجداییسالمندانازخانهوخانوادهراموردبررسیقراردهد. روش  بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی- مقایسه ای  در سال 93 می باشد. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیة  سالمندان ساکن در خانه و ساکن در سرای سالمندان شهر تهران   می باشد. که 120نفر از سالمندان در دو گروه 60 نفری،60 نفر ساکن خانه (30نفر زن و30نفر مرد) و60 نفر ساکن خانه سالمندان(30نفر زن و30نفر مرد) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، شامل  پرسشنامه کیفیت  زندگی 36SF-ازمون 90SCL- و آزمون وضعیت شناختی  MMSE می باشد. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSSو به روش آزمون تحلیل واریانس چند راهه انجام شد یافته ها: براساس نتایج، تاثیر محل سکونت بر سلامت روانی سالمندان معنی دار به دست آمد( 217/93=F  و 000/0> (pو میانگین نمرات اختلال روانی سالمندان که در خانه سالمندان نگهداری می شوند به طور معنی داری بیشتر از سالمندانی است که با خانواده زندگی می کنند. همچنین در مورد وضعیت شناختی، تاثیر محل سکونت معنادار یود (84/200=F و000/0>p). میانگین وضعیت شناختی سالمندانی که در خانه زندگی می کنند به طور معناداری بالاتر از سالمندانی است که در سرای سالمندان ساکن هستند. دربارة کیفیت زندگی نیز تاثیر محل سکونت معنادار بود (57/542=Fو 000/0>p) بدین صورت که میانگین کیفیت زندگی سالمندان ساکن خانه بالاتر از سالمندان سرای سالمندان است نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، محل سکونت سالمندان، نقش موثری در سطح سلامت روان، وضعیت شناختی وکیفیت زندگی آنها ایفا می کند. باتوجه به غیرقابل اجتناب بودن گسترش مؤسسات نگهداری سالمندان در آینده، لزوم توجه هرچه بیشتر به شرایط محیط زندگی دراین مؤسسات مورد تأکید قرار می گیرد